Długi proces gojenia się ran wynika wprost z ich etiologii. Rany przewlekłe to wynik powikłań różnych chorób i zaburzeń związanych z miejscową redukcją przepływu krwi w naczyniach żylnych, tętniczych lub mikrokrążeniu.
Często dotyczy osób z miażdżycą naczyń, diabetyków ze stopą cukrzycową oraz długotrwale unieruchomionych.
Niedostateczne zaopatrzenie tkanek w składniki odżywcze i tlen powoduje występowanie zmian troficznych skóry. Objęte uszkodzeniem tkanki ulegają rozkładowi. W ten sposób powstaje trudno gojące się owrzodzenie. Nieleczona lub niewłaściwie leczona rana może rozprzestrzeniać się w głąb tkanek i być przyczyną miejscowego, a nawet ogólnego zakażenia organizmu.
Rany przewlekłe są bardzo trudne w leczeniu. Leczenie ma charakter etapowy. Najważniejsza jest właściwa diagnostyka i zastosowanie odpowiedniego leczenia przyczynowego polegającego na systematycznym oczyszczaniu rany z tkanek martwiczych, wysięku oraz mikroorganizmów chorobotwórczych. Następnie dobierany jest odpowiedni opatrunek.
Nowoczesne metody opatrywania ran są znacznie bardziej skuteczne niż tradycyjne. Przyspieszają niemal dwukrotnie proces gojenia i znacznie podnoszą komfort chorego.
Opatrunek powinien tworzyć wilgotne środowisko gojenia, pochłaniać i neutralizować wydzielinę z rany, umożliwiać wymianę gazową, zapewniać optymalne pH rany, chronić przed infekcją, być hipoalergiczny, neutralizować przykry zapach, umożliwiać ocenę stanu rany bez konieczności zdejmowania opatrunku.
Rany przewlekłe to rany gojące się w czasie przekraczającym 8 tygodni.
Na niektóre z opatrunków stosowanych w leczeniu ran przewlekłych przysługuje refundacja z NFZ (30-50%).
Zawierają węgiel aktywowany, srebro lub alginian. Pochłaniają przykry zapach i wydzielinę.
Nierozpuszczalne polimery oczyszczają ranę z tkanek martwiczych oraz utrzymują odpowiednią wilgotność.
Karboksymetyloceluloza po wchłonięciu wysięku tworzy żel wypełniający dno rany, dzięki temu hamuje dalszy wysięk. Zapewnia korzystne, wilgotne środowisko oraz kwaśne pH, co z kolei hamuje rozwój drobnoustrojów.
Hydrofilowe składniki absorbują wysięk jednocześnie zapewniając wilgotne środowisko rany, działają termoregulacyjnie. Zapewniają większy komfort pacjentowi poprzez rzadsze zmiany opatrunku.
W kontakcie z raną powstaje substancja żelowa, która dzięki swoim właściwościom hydrofilowym zapobiega wysuszaniu rany oraz przyspiesza powstawanie ziarniny i epitelizację.
W reakcji z wysiękiem wewnętrzna warstwa opatrunku złożonego z elastomerów, karboksymetylocelulozy, polisacharydów i protein zwiększa swoją objętość, tworząc miękki żel. W takim środowisku zachodzą procesy oczyszczania, ziarninowania i naskórkowania.
Dzięki swej przestrzennej budowie skutecznie ochraniają ranę nie przywierając do niej.
Stanowią ochronę przed wtórnym zakażeniem i mechanicznymi podrażnieniami gojących się ran. Są przepuszczalne dla gazów i wody, a ich odpowiednia plastyczność zapewnia dobre dopasowanie takiego opatrunku do ciała.
Zostały opracowane w celu połączenia korzystnych działań różnych rodzajów opatrunków aktywnych co sprawia, że ich działanie jest wielostronne.
.
© PODEA 2015-2020